Lambert Ooms werkt al zo een 45 jaar bij Borrenbergs Bouwbedrijf. Als jongen van 15 jaar heeft hij gesolliciteerd bij Borrenbergs Bouwbedrijf omdat hij timmerman wilde worden. Inmiddels is hij doorgegroeid tot projectleider bij de kazerne terreinen waar we renovaties en onderhoud uitvoeren. Een andere tak van sport en volgens Lambert echt zijn ding.
Wat heb je allemaal al binnen het bedrijf gedaan?
“Van de 45 jaar heb ik de eerste zeven jaar op de bouw en in de werkplaats gewerkt. Daarna ben ik naar het onderhoud gegaan op de kazerne terreinen en de vliegvelden, waar ik inmiddels ongeveer 38 jaar werk. In eerste instantie heb ik hier als onderhoud timmerman gewerkt en ben daarna ook steeds meer de ploeg gaan aansturen. De eerste 30 jaar werkten we bij de kazernes omgeving Oirschot/Veldhoven maar daar zijn we op een gegeven moment uitgeloot. Toen heeft Borrenbergs Bouwbedrijf ingeschreven bij de kazernes/vliegvelden Woensdrecht, Roosendaal, Gilze Rijen, Breda, Dongen, Oirschot, Eindhoven Vught, Vredepeel, Volkel en Limburg. In totaal zijn dit nu een 20-tal kazerneterreinen en vliegvelden. Bij al deze locaties ben ik nu ruim zeven jaar projectleider en ik vind het nog steeds heel leuk werk. Ik kom op veel plekken en ontmoet enorm veel mensen.”
Wat vind je leuk aan het werken op de kazernes?
“De diversiteit in taken en mensen maken het leuk. Daarnaast kan ook het verrassingselement mijn dag wel bijzonder maken. We worden regelmatig gebeld met een calamiteit. Dan wordt er bijvoorbeeld om 9 uur ’s avonds gemeld dat er een oliespoor van tiental meter op de weg ligt wat dezelfde avond nog weg moet, of er is een waterleiding gesprongen om 03.00 uur nachts in een gebouw. Dan denk je in het begin wel, hoe moet ik hieraan beginnen? Dus dan ga je je netwerk afbellen en je komt er weer uit. Dat je een werkende oplossing bedenkt en hier waardering voor krijgt, daar haal ik echt voldoening uit. Dus de mensen met wie en voor wie je werkt kunnen wel echt mijn dag maken.”
Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag eruit?
“Ik weet eigenlijk nooit van tevoren hoe mijn dag eruit ziet. Het kan goed zijn dat ik onderweg ben naar Gilze Rijen, maar dan onderweg gebeld word voor een spoedklus in Volkel. Ik probeer elke 2 weken naar alle vestigingen te gaan, dit om contacten te onderhouden met zowel onze mensen en onderaannemers als de mensen van het Rijksvastgoedbedrijf. Daarnaast probeer ik ook iedere week één of twee dagen op kantoor te zitten zodat ik mijn mail kan beantwoorden.”
Zijn er in de afgelopen 45 jaar projecten die jou echt bijgebleven zijn?
“De werken verschillen van groot tot klein. Wekelijks komen er zo’n 300 tot 350 opdrachten binnen.
Deze variëren van kleine klusjes van bijvoorbeeld sloten of plafonds die defect zijn tot verbouwingen van een museum, simulatorruimte of een gehele legeringsflat. Dingen die je bij blijven zijn bijvoorbeeld een jeep die door een militair een gebouw is binnen gereden. Je moet dan meteen ter plaatsen zijn om het geheel te stutten en daarna het gebouw weer herstellen. Ook zijn we een paar weken ingezet om te assisteren bij het maken van de tv-serie Combat. Hier moesten wij dan onder andere het hekwerk herstellen waar ze voor de serie met een tank doorheen waren gereden of ramen herstellen die tijdens de opname werden opengebroken.”
Wat voor obstakels ben je tegengekomen tijdens je werk bij Borrenbergs Bouwbedrijf?
“Tijdens je hele loopbaan loop je tegen problemen en of uitdagingen aan waarvoor je op dat moment een oplossing voor moet vinden. Hiervan leer je van en het maakt wie je uiteindelijk bent. Wat ik ook echt heb moeten leren gedurende mijn werk is het beheren van een agenda en het omgaan met een computer. De jongere generaties groeien op met computers, maar dat was bij ons wel anders.”
Wat maakt het werken hier zo leuk?
“Het is echt een familiebedrijf en de samenwerking is goed. Als er iets is dan kunnen we ons verhaal kwijt. Ik heb veel leuke ervaringen hier. Anders had ik het ook niet zo lang vol gehouden en ik denk andere ook niet. We hebben al veel collega’s gehad met een 25- of 40 jarig jubileum. Het zijn allemaal fijne collega’s, zowel hier als binnen mijn eigen ‘tak’.” Met tak verwijst Lambert naar het werken op de kazernes, zo vertelt hij: “Ik werk natuurlijk al heel lang op de kazernes en doe daar mijn ding. We hebben regelmatig overleg, maar leiden verder onze eigen werken. Dat is heel fijn en mooi dat het zo kan. We krijgen de vrijheid en het vertrouwen.”
Wat zou je zeggen tegen mensen die hetzelfde werk als jou willen doen?
“Ik kan het ze allemaal aanraden, maar je moet er wel een persoon voor zijn. Je krijgt met zo veel mensen te maken. De mensen van het Rijksvastgoedbedrijf, militairen, onze eigen monteurs, onderaannemers , echt heel divers. Daar moet je allemaal mee om kunnen gaan en mee kunnen samenwerken.”
Wat zou je zeggen tegen jongeren die twijfelen om te werken bij een bouwbedrijf?
“Als ik mijn leven opnieuw zou mogen doen, dan zou ik het niet veel anders aanpakken. Dus dan denk ik dat ik een goede keuze heb gemaakt. Het is leuk en divers werk. De bouw is heel breed en je kunt zelf een bepaalde richting instromen. En de collega’s die maken het werk natuurlijk alleen nog maar leuker!”